Bestemmingsplan "Wijnhavenkwartier" te Den Haag

Conclusies voor de mer-praktijk

• Als het bestemmingsplan het mogelijk maakt het gebruik van de kantoren te wijzigen, kunnen bestaande kantoorgebouwen niet buiten beschouwing blijven bij de beoordeling of de m.e.r.-(beoordelings)plichtige drempelwaarde wordt overschreden.
• Onder het begrip ‘parkeerterrein’ wordt ook een parkeergarage verstaan, omdat deze nagenoeg dezelfde milieugevolgen veroorzaakt.

Casus

Aan een bestemmingsplan dat voorziet in verschillende functies, waaronder woningbouw, kantoren, detailhandel en parkeergarages, is goedkeuring verleend.
In beroep wordt gesteld dat de m.e.r.-beoordelingsprocedure doorlopen had moeten worden omdat het plan de drempelwaarde overschrijdt van 200.000 m2 bedrijfsvloeroppervlakte die geldt voor stadsprojecten. Hier wordt tegenin gebracht dat bij het bepalen van de totale oppervlakte het reeds bestaande kantooroppervlak buiten beschouwing mag blijven en dat parkeergarages niet onder het begrip bedrijfsvloeroppervlakte vallen.

De Afdeling oordeelt dat het bestemmingsplan m.e.r.-beoordelingsplichtig is. De omschrijving van de activiteit in het Besluit m.e.r. 1994 omvat niet alleen de uitvoering van een stadsproject, maar ook de wijziging of uitbreiding daarvan. Omdat met het plan het gebruik van de bestaande kantoren wordt gewijzigd, kunnen de bestaande kantoren niet buiten beschouwing gelaten worden bij de berekening van de totale bedrijfsvloeroppervlakte. Daarnaast vallen parkeergarages ook onder de term parkeerterreinen, omdat de milieueffecten op geluidhinder en luchtverontreiniging van beide nagenoeg gelijk zijn als gevolg van aan- en afrijdend verkeer. De oppervlakte van de parkeergarages moet daarom ook meegenomen worden in de berekening van het bedrijfsvloeroppervlakte.