Structuurvisie Rijnenburg

De gemeente Utrecht wil een structuurvisie voor het gebied Rijnenburg vaststellen. Deze structuurvisie voorziet in 7000 woningen, waterberging, een regionaal groengebied, recreatie en bedrijven en is daarmee kaderstellend voor m.e.r.-plichtige activiteiten. Voor de besluitvorming over de structuurvisie in de gemeenteraad van Utrecht wordt daarom een plan-MER opgesteld. Bevoegd gezag voor deze m.e.r.- procedure is het college van burgemeesters en wethouders van de gemeente Utrecht.

Hoofdpunten uit het advies

De Commissie heeft bij de toetsing van het MER geconstateerd dat veel milieu-informatie alleen in achterliggende documenten is opgenomen. Het overzicht over deze informatie ontbreekt. Hiermee is ondoorzichtig hoe de keuze uit de verschillende scenario's is gemaakt. De communicatieve functie die het MER daarin had kunnen vervullen, is hierdoor niet optimaal benut. Daarnaast ontbreekt essentiële informatie over verkeer. Op 12 november 2009 heeft een gesprek plaats gevonden tussen de Commissie, het bevoegd gezag en de initiatiefnemer. Naar aanleiding hiervan heeft de initiatiefnemer nadere informatie aangeleverd, bestaande uit een nieuwe samenvatting en verkeersgegevens.

De Commissie is van mening dat in het MER en de aanvulling tezamen de essentiële informatie aanwezig is voor het meewegen van het milieubelang in de besluitvorming.

In het gevolgde, innovatieve, proces bij de totstandkoming van de structuurvisie hebben milieugegevens een grote rol gespeeld, ook bij de keuze voor het voorkeursalternatief. Met behulp van de zogenaamde digitale tekentafel is de score op met name de aspecten klimaat, duurzaamheid, water en geluid verder verbeterd.

Aanbevelingen

In haar advies geeft de Commissie de aanbeveling om bij de verdere uitwerking van de plannen aandacht te besteden aan:

• de randvoorwaarden voor een goede verkeersafwikkeling, binnen en buiten het plangebied;
• het ontwikkelen van varianten voor het ontzien van archeologische waarden;
• maatregelen voor het behoud van het veen en het in kaart brengen van de risico's van het waterbeheer;
• de ontwikkeling van EHS in samenspraak met de provincie;
• beperkingen van externe veiligheidsrisico's;
• de risico's en mogeijke overlast (geluid, slagschaduw) van windturbines.