In 1996 heeft de N.V. Samenwerkende Elektriciteitsproductiebedrijven (SEP), de enige aandeelhouder van de N.V. Gemeenschappelijke Kernenergiecentrale Nederland (GKN), aangekondigd om de elektriciteitsproductie door de kernenergiecentrale Dodewaard (KCD) in 1997 te beëindigen. Op 26 maart 1997 heeft de KCD voor het laatst elektriciteit geproduceerd. Op 26 juni 1997 heeft de directie van de GKN besloten de elektriciteitsproductie per 1 juli 1997 definitief te staken. De GKN is van plan om de kernenergiecentrale Dodewaard gefaseerd buiten bedrijf te stellen en na een wachttijd te ontmantelen. Voorafgaande aan dit traject van buitenbedrijfstelling en de wachttijd en in afwachting van een definitieve ontmanteling zal er, voordat er een vergunning door de Rijksoverheid wordt verleend, eerst een milieueffectrapport gemaakt worden.
Op 15 maart 2000 is dit MER openbaar gemaakt. Op 15 mei 2000 heeft de Commissie het toetsingsadvies over dit MER uitgebracht.
Hoofdpunten uit het advies
De Commissie heeft in het richtlijnenadvies gevraagd om naast het voorkeursalternatief, zijnde een wachttijd van 40 jaren en daarna de volledige ontmanteling, twee alternatieven nader uit te werken, te weten;
- een buitenbedrijfstelling en volledige ontmanteling op de kortst mogelijke termijn
- een buitenbedrijfstelling en in-situ-insluiting voor onbepaald lange termijn.
De uiteindelijke afweging, op grond van milieugevolgen, moet minimaal op basis van deze drie alternatieven plaatsvinden.
In het toetsingsadvies concludeert de Commissie dat er weinig (milieu)verschillen zitten tussen de alternatieven Directe Ontmanteling (DO) en de Voorgenomen Activiteit (ontmanteling na 40 jaar). Aan het alternatief Zeer Lange Wachttijd (ZLW) is een groot aantal onzekerheden verbonden. De essentiële informatie is in het MER aanwezig.
