ECLI:NL:RVS:2011:BR2376

Conclusies voor de m.e.r. praktijk

• Een MER is geen toetsingsmaatstaf voor een besluit, maar een beschrijving van de milieugevolgen van een voornemen. Onder andere aan de hand daarvan moet het bevoegd gezag beoordelen of een besluit kan worden vastgesteld.

Zie ook ABRvS 12 oktober 2011, zaaknr. 201102385/1/R4.
Klik hier voor projectinformatie (P905).

Casus

Op 27 oktober 2009 heeft de minister van Verkeer en Waterstaat het tracébesluit A12 Waterberg-Velperbroek vastgesteld.
Appellanten voeren aan dat:

• de wijze waarop invulling zal worden gegeven aan het monitoringsprogramma ten behoeve van het besluit onvoldoende is,
• in strijd met het milieu-effectrapport (hierna: MER) geen planning is gemaakt voor de voorgeschreven nulmeting van geluid en luchtverontreiniging,
• ten onrechte niet gespecificeerd is op welke onderdelen en op welke wijze het MER is getoetst aan de actuele relevante cijfers en normeringen.

Overwegingen van de bestuursrechter
De eerste beroepsgrond heeft betrekking op de evaluatie die moet plaatsvinden na het nemen en uitvoeren van een besluit. De wijze waarop het besluit wordt geëvalueerd, is volgens de Afdeling echter niet van invloed op de rechtmatigheid van het besluit.
Wat betreft de overige beroepsgronden stelt de Afdeling dat een MER geen toetsingsmaatstaf is voor het te nemen besluit, maar enkel een beschrijving van de milieugevolgen van een voornemen betreft. Strijd van het tracébesluit met het MER kan het tracébesluit niet onrechtmatig maken. Volgens de Afdeling hoeft de minister alleen te beoordelen of op basis van het MER en overige informatie tot de vaststelling van het tracé kan worden besloten.

Uitspraak
De beroepen zijn ongegrond.