Waterstofnetwerk Groningen

De minister van Klimaat en Groene Groei en de minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening willen een hoofdnet voor waterstoftransport in Groningen aanleggen. In de toekomst maakt dit deel uit van een landelijk netwerk. Voordat de ministers hierover besluiten worden de milieugevolgen onderzocht in een milieueffectrapport. Het is een rapport in twee fasen. Eerst wordt gekeken naar de effecten van verschillende tracés. In fase 2 wordt het voorkeurstracé uitgewerkt.

Hoofdpunten uit het advies

Tussentijds toetsingsadvies
Het milieueffectrapport bevat veel nuttige informatie en geeft op hoofdlijnen voor de meeste onderdelen voldoende inzicht in de tracé-alternatieven -en varianten én hun omgevingseffecten.
Wat nog ontbreekt is inzicht in de hele waterstofketen Groningen. Denk aan een
beschrijving van:

• de te verwachten waterstofmix, aandeel grijs (waterstof uit fossiele brandstoffen), blauw (waterstof met CO2-opslag) of groen (waterstof uit zon en wind), en
• hoe die waterstofmix richting 2050 verandert;
• de mogelijke herkomst (productie), doorvoer, import en export van waterstof;
• het energieverbruik van het totale netwerk in een ‘laag’ of ‘hoog’ scenario.

Deze informatie is nodig om de milieueffecten van het hele netwerk te kunnen bepalen.
De Commissie adviseert de ministers daarom het milieueffectrapport eerst aan te (laten) vullen. Hierdoor kunnen ze met deze milieu-informatie rekening houden bij hun keuze van het voorkeurstracé voor het waterstofnetwerk.

Advies reikwijdte en detailniveau
Het onderzoek gaat nu over de aanleg van nieuwe leidingen en het geschikt maken voor waterstof van bestaande aardgasleidingen. Dit is bepalend voor onderdelen van het netwerk die later aan bod komen, zoals ontvangststations, productielocaties en verbindingen naar de rest van het land. De Commissie adviseert daar in het milieurapport goed aandacht te besteden. Ook adviseert de Commissie om bij het vergelijken van de verschillende tracés mee te wegen of en hoe de milieugevolgen verminderd kunnen worden. Tenslotte vindt de Commissie het belangrijk dat het rapport beschrijft hoe de veiligheid en het mogelijk optreden van waterstoflekkages worden gemonitord.